1. Οι εκπαιδευτικοί με την εν γένει συμπεριφορά τους οφείλουν να συνεισφέρουν στη διαμόρφωση ήρεμου, ευχάριστου και συνεργατικού κλίματος μέσα στο Σχολείο. Πρέπει να διαθέτουν την αξιοπρέπεια και το κύρος που συμβιβάζονται με το ρόλο τους. Τις μεταξύ τους σχέσεις είναι απαραίτητο να τις διέπει ο αμοιβαίος σεβασμός και να τις χαρακτηρίζει η ειλικρινής, συναδελφική και ανθρώπινη επικοινωνία. Ανάλογη σχέση συνεργασίας και επικοινωνίας πρέπει επίσης να καλλιεργείται ανάμεσα σε αυτούς και στο Διευθυντή του Σχολείου.
2. Οι εκπαιδευτικοί που διδάσκουν στο ίδιο τμήμα και εκείνοι που διδάσκουν στα τμήματα της ίδιας τάξης έχουν ένα χώρο κοινής ευθύνης. Είναι απαραίτητο να συζητούν μεταξύ τους για τα προβλήματα τα οποία αντιμετωπίζουν μέσα στην τάξη, να προβληματίζονται και να επιλέγουν κοινούς τρόπους για την αντιμετώπιση φαινομένων επιλήψιμης συμπεριφοράς των μαθητών τους. Η συνεργασία όλων είναι όχι μόνο χρήσιμη αλλά και επιβεβλημένη.
3. Δεν είναι ορθό ούτε επιτρεπτό να διατυπώνεται, κυρίως προς τους μαθητές, και να υποστηρίζεται η αντίληψη ότι ο ρόλος κάποιων τομέων της επιστήμης ή μαθημάτων είναι σημαντικότερος για την παιδεία τους.
Δε νοούνται, επίσης, αντιπαραθέσεις μεταξύ των εκπαιδευτικών για το θέμα αυτό. Το Σχολείο παρέχει γενική ? τεχνική παιδεία, η οποία είναι κοινή συνισταμένη όλων των μαθημάτων.
4. Ο ρόλος του εκπαιδευτικού μέσα στη σχολική κοινότητα είναι ηγετικός και η επίδρασή του στους μαθητές καθοριστική. Εκτός από τη διδασκαλία των μαθημάτων, διαπαιδαγωγεί με το παράδειγμα και την καθημερινή του παρουσία. Επομένως, οι υποχρεώσεις του δεν περιορίζονται ούτε στην άρτια επιστημονική του κατάρτιση ούτε στην αποτελεσματικότητα της διδασκαλίας του.
Η μορφή και το ύφος της γλώσσας του, η κοινωνική του ζωή και η γενικότερη παρουσία του δημιουργούν πρότυπα αναφοράς για τους μαθητές.
Είναι, επομένως, ανάγκη να δίνουν ιδιαίτερη βαρύτητα σε θέματα που διαμορφώνουν την εικόνα του εκπαιδευτικού.
5. Τα καθήκοντα και οι αρμοδιότητες των εκπαιδευτικών, οι σχέσεις τους με τα υπόλοιπα μέλη της σχολικής κοινότητας και της εκπαιδευτικής ιεραρχίας περιγράφονται από την αντίστοιχη εκπαιδευτική νομοθεσία και οφείλουν όλοι οι εκπαιδευτικοί να τηρούν.
6. Η δίκαιη συμπεριφορά του εκπαιδευτικού καθώς και ο παιδαγωγικός τρόπος επικοινωνίας εκπαιδευτικών ? μαθητών είναι χρήσιμο να επιβεβαιώνεται καθημερινά στην πράξη και πρέπει να στηρίζεται στα εξής κυρίως στοιχεία:
α) Στον τρόπο με τον οποίο οι εκπαιδευτικοί απευθύνουν τις ερωτήσεις και δίνουν τις απαντήσεις κατά τη διάρκεια του μαθήματος και, γενικά, στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν τους μαθητές.
β) Στον τρόπο με τον οποίο βαθμολογούν και αξιολογούν τους μαθητές.
γ) Στον τρόπο με τον οποίο εκτονώνουν τις εντάσεις που δημιουργούνται στην τάξη και στην αποφασιστικότητα με την οποία αντιμετωπίζουν παρουσιαζόμενες δυσλειτουργίες.
δ) Στη συχνότητα με την οποία καταφεύγουν στο Διευθυντή του Σχολείου για να αντιμετωπίσει προβλήματα που αναφύονται μέσα στην τάξη και τα οποία θα μπορούσαν να επιλύσουν οι ίδιοι.
7. Οι εκπαιδευτικοί ενδιαφέρονται για την προστασία του σχολικού χώρου και της περιουσίας του Σχολείου, καθώς και για την ευκοσμία της τάξης μέσα στην οποία διδάσκουν αλλά και του Σχολείου γενικότερα. Παράλληλα, προσπαθούν να ευαισθητοποιήσουν τους μαθητές σε θέματα που αφορούν την καθαριότητα, την υγιεινή και την αισθητική του χώρου μέσα στον οποίο φοιτούν.
8. Οι εκπαιδευτικοί φροντίζουν για την ασφάλεια των μαθητών κατά τη διάρκεια της παραμονής τους στο Σχολείο και κατά την πραγματοποίηση εκδηλώσεων που γίνονται με ευθύνη του Σχολείου. Ιδιαίτερη φροντίδα απαιτείται κατά την είσοδο και την αποχώρηση των μαθητών από το Σχολείο, όπως και κατά τη διάρκεια των διαλειμμάτων.
9. Οι εκπαιδευτικοί πρέπει να τηρούν εχεμύθεια σε ό,τι αφορά στις αποφάσεις του Συλλόγου Διδασκόντων, στις συζητήσεις και εκτιμήσεις σχετικά με τη σχολική επίδοση, στη συμπεριφορά και διαγωγή των μαθητών, στη βαθμολογία στις εξετάσεις και, γενικά, σε όλες τις πληροφορίες που είναι προσωπικές και δεν πρέπει να κοινολογούνται.